اساساً طب فشاری، ماساژ نقاط طب سوزنی است. از این روش معمولاً دراختلالات و بیماری های خفیف استفاده می شود. از زمان های قدیم، این روش درمانی به عنوان روشی برای مراقبت از خود توسط بیماران مورد استفاده قرار می گرفته است. بیشترین موارد کاربرد طب فشاری عبارتند از: حالت های دردناکی چون سردرد، دندان درد،اسپوندیلیت گردنی و شانه و لومبار. بسیاری از اختلالات روانی تنی را نیز میتوان به وسیله طب فشاری در جهت مثبت تحت تاثیر قرار داد، از جمله اختلالات عصبی،تهوع، دریازدگی، یبوست یا اختلالات عادت ماهانه.در شرایط حاد دردناک ماساژملایم با قسمت نرم نوک انگشتان اشاره یا شست،کاربرد دارد.
در بیماری مزمن، ماساژقوی توصیه می شود. حرکت چه به صورت چرخشی باشد، چه به صورت عقب و جلو رفتن درامتداد کانال، انگشت باید در جای خود روی پوست بماند. در صورتی که ماساژ به صورت فشارهایی عقب و جلو شونده در امتدار کانال باشد، جریان درون کانال تشدید می شود، بهویژه هنگامی که درد در امتداد کانال حس می شود، ماساژ در طول کانال و در جهت آن بسیار مؤثراست. هنگامی که نقاط ماساژ روی اعصاب، اطراف اندام های حسی یا جلوی گردن قرار گیرد و همین طور در آغاز درمان، فشاری که با انگشت وارد می شود باید ملایم باشد. مدت زمانی که فشار باید به کار رود 30 تا 60 ثانیه در نقاط موضعی و 1 تا 2دقیقه در نقاط دیستال است. از طب فشاری می توان به عنوان یک درمان مکمل در فواصل میان جلسات طب سوزنی یا حتی در طب غربی به عنوان گونه ای خوددرمانی پیش از تشخیص قطعی سود جست.
